تاثیر آموزش خودمراقبتی به روش سرویس پیام کوتاه بر خودکارآمدی و تبعیت از رژیم دارویی در نوجوانان مبتلا به صرع

مقدمه: مراقبت از خود در بیماری‌های مزمن، بر روی بررسی و کنترل علائم بیماری، پذیرش رژیم درمانی، حفظ شیوه زندگی سالم و عملکرد روزانه دلالت می‌کند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش خود‌مراقبتی به روش سرویس پیام کوتاه بر خود‌کارآمدی و تبعیت از رژیم دارویی در نوجوانان مبتلا به صرع مراجعه کننده به انجمن صرع ایران انجام شده است. روش کار: این کارآزمایی بالینی در سال 1394 در انجمن صرع ایران انجام شد. جامعه آماری شامل نوجوانان 12 تا 18 سال مبتلا به صرع تحت پوشش انجمن صرع بودند. تعداد 60 نفر از بیماران بر اساس معیارهای ورود انتخاب شدند، سپس نمونه ها به صورت تصادفی در دو گروه 30 نفری مداخله و شاهد قرار گرفتند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه سنجش خودکارآمدی و تبعیت از رژیم دارویی استفاده شده است که روایی آن‌ها با استفاده از روش لاوشه و پایایی‌شان با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (94/0) و ضریب همبستگی درون رده‌ای(995/0) مورد تایید قرار گرفت. قبل از اجرای مداخله، پرسشنامه‌ها توسط نمونه‌ها تکمیل گردید. سپس پیامک‌های آموزشی برای افراد گروه آزمون طی مدت 3 ماه ارسال گردید و برای گروه کنترل مداخله‌ای صورت نگرفت. پس از اتمام آموزش، تمامی بیماران مجددا پرسشنامه‌ها را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده ار نرم‌افزار SPSS انجام شد. یافته‌ها: میانگین خودکارآمدی گروه‌های شاهد و مداخله قبل از آموزش به ترتیب 77/4 و 51/4 و میانگین تبعیت از رژیم دارویی گروه‌های شاهد و مداخله قبل از آموزش به ترتیب50/5 و 04/5 بود. بنابراین تفاوت معنی‌داری در خودکارآمدی و تبعیت از رژیم دارویی در دو گروه مداخله و شاهد قبل از آموزش وجود نداشت(05/0p-value > ) اما بعد از مداخله آموزشی میانگین متغیرهای مورد بررسی در گروه مداخله افزایش معنی‌داری داشت و بین دو گروه مداخله و شاهد اختلاف معنی‌داری به دست آمد (05/0p-value < ). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه سودمندی پیامک‌های آموزشی را در تبعیت از رژیم دارویی و بالا بردن خودکارآمدی بیماران مبتلا به صرع نشان داد. بنابراین با توجه به شیوع رو به رشد بیماری‌های مزمن درایران و عدم دسترسی و مهارت لازم جهت استفاده از سایر وسایل ارتباط از راه دور نظیر اینترنت، استفاده از تلفن همراه در ارایه مراقبت های بهداشتی گزینه مناسبی می باشد. پژوهش و توسعه در زمینه فناوری‌های تلفن همراه و استفاده از این روش آموزشی می‌تواند گامی موثر در جهت افزایش آگاهی بیماران در حیطه خودمراقبتی باشد.